Կար-չկար մի շուն կար, նա լինում է կույր, և առանց ծնողների:Նրա ուտելիքը մենակ լինում է վոսկոր, մի շիշ ջրով:Մի անգամ այդ շան կողքով անցնում մի մարդ, և այդ մարդու մեղքը գալիս է նա ասում է.
-Այդ ինչ է եղել քո հետ?.
-Ես առանց ծնողների եմ դրա համար ես ստեղ եմ հայտնվել:
-Ոնց հասկացա տուն չունես. Այո?
-Այո:
-Ես քեզ կարող եմ տանել իմ տանը պահել:
-Ճիշ ես ասում. Շան վեղքը գալիս է չի հավատում որ այդ մարդը նրան տանում է իր տանը պահել:
-Իհարկե:
Եվ այդպես շանը վերցնում է և տանում իր տուն:Շան համար փոքր տուն է սարքում, լողացնում է, և կերակրում շան կերակուրով:Եվ այդպես նրանք ապրում են ուրախ և երջանիկ: